وظیفه کلید قطع کننده قدرت (Circuit Breaker) قطع و وصل مدار الکتریکی در شرایط مختلف عبور جریان می‌باشد.
کلید مذکور باید توانایی جدا کردن دو سر کنتاکت و خاموش کردن قوس بوجود آمده را بدون تأثیر بر محیط اطراف و بی درنگ داشته باشد، بدین منظور کلید باید شرایط و محیط عایقی لازم برای خاموش کردن جرقه الکتریکی را دارا بوده و ضمناً تحمل ولتاژهای گذرای بوجود آمده در دو سر کنتاکت را در هنگام قطع جرقه داشته باشد. بنابراین مسئله اصلی، خاموش کردن جرقه و جایگزینی آن با ماده یا محیط عایقی است که توانایی جلوگیری از ادامه و برقراری مجدد عبور جریان بر اثر ولتاژ و یا جهش ولتاژ دو سر کنتاکت جدا شده را دارا باشد. مقدار جریانی که کلید بایستی قطع نماید از جریان نامی تا جریان اتصال کوتاه تعریف شده برای کلید خواهد بود.
در طول ۵۰ سال گذشته ولتاژ در شبکه‌های انتقال نیروی برق تا ۷۵۰ کیلوولت و شبکه-های آزمایشی تا ۱۵۰۰ کیلو ولت افزایش یافته‌اند.
در ضمن اینکه مقادیر اتصال کوتاه شبکه‌ها نیز از MVA 500 تا MVA 50000 افزایش داشته‌اند.
زمان قطع نیز براساس نیاز شبکه به شدت کاهش یافته است. کلیدهای روغنی نیاز به زمان طولانی خاموش کردن قوس (حدود ۱۰ تا ۲۰ سیکل) دارد در صورتیکه با کلیدهای پیشرفته‌تر این زمان حدود ۶ تا ۸ سیکل و در کلیدهای مدرن‌تر حتی تا دو سیکل نیز کاهش یافته است.
در ۲۵ سال گذشته نیروگاه‌های با ظرفیت زیاد و بهم پیوسته ، قدرت قطع را در شبکه‌های ۴۰۰ تا ۱۵۰۰ کیلو ولت به بیش از MVA 200000 افزایش داده‌اند.
هر چند که با روش‌های محدود کردن سطح اتصال کوتاه از بالا رفتن آن جلوگیری می‌کنند ولی به هرحال مشکلات طراحی کلیدهای با ظرفیت بالا و توانایی قطع در یک سیکل با در نظر گرفتن پایداری سیستم هنوز باقی است.
